به گزارش ایبِنا از کوین‌دِسک، نشریه سنترال بنکینگ مستقر در لندن که به طور تخصصی از سوی نهادهایی از جمله بانک تسویه حساب‌های بین المللی (BIS) و بانک مرکزی اروپا حمایت می‌شود، در نخستین تحقیق خود در خصوص رمز ارز ملی که هفته گذشته منتشر شد، دریافته که ۶۵ درصد شرکت کنندگان در این مطالعه به طور فعال در خصوص ارزهای دیجیتال تحقیق کرده‌اند.
اما در این تحقیق که در ماه فوریه صورت گرفت، مشخص شد که تنها یک بانک مرکزی از فناوری بلاک‌چین به عنوان زیربنای رمزارز خود استفاده خواهد کرد. این تحقیق از این بانک تحت عنوان «یک بانک مرکزی کوچک آفریقایی» یاد کرده و یادآور شده که این بانک اعلام کرده در صورتی که ثابت شود بلاک چین بهترین پلتفرم موجود است، تنها از این پلتفرم استفاده خواهد کرد.
در این تحقیق از هیچکدام از ۴۶ بانک مرکزی مورد مطالعه نام برده نشده است. سنترال بنکینگ در تحقیق خود در خصوص علل و عواملی که بانک‌های مرکزی را نسبت به بلاک چین بدگمان کرده، اشاره و کند و کاو بیشتری نکرده است.
یک بانک آفریقای شمالی اعلام کرده که در رابطه با امنیت و موضوعات مرتبط با مقیاس‌پذیری فناوری بلاک چین نگرانی‌هایی دارد. در حالی که بیشتر بانک‌های مرکزی استفاده از بلاک چین را منتفی دانسته‌اند، ۷۱ درصد از شرکت کنندگان در تحقیق اعلام کردند که در حال بررسی ایجاد رمزارز ملی خود برمبنای فناوری DLT هستند.
در این تحقیق مشخص شده که اکثر بانک‌های مرکزی که روی رمزارز ملی تحقیق می‌کنند، به طور عملی برای صدور آن برنامه‌ای ندارند. این تحقیق همچنین به اسناد مرتبط با تحقیقات بانک مرکزی انگلیس در مورد رمز ارز اشاره کرد؛ تحقیقاتی که نشان می‌دهد در حالی که استفاده از شبکه های توزیع شده (DLT) مزایای آشکاری دارد اما در عین حال نیازمند دگرگونی ساختاری وسیعی در نظام پولی موجود است؛ دگرگونی و تغییری که شاید برخی از موسسات مالی برای پذیرش آن آمادگی لازم را نداشته باشند.
این گزارش موضوعات غافلگیرکننده چندانی در خصوص تمایل بانک‌های مرکزی برای ایجاد و عرضه رمز ارز انحصاری خود ارائه نمی‌دهد اما از آغاز احتمالی تحولات خبر می‌دهد. در قلمرو رمزارز، تمرکززدایی به عنوان مفهومی به اصطلاح صفر و یکی در نظر گرفته می‌شد؛ یعنی یک رمزارز یا تمرکززدا است یا خیر؛ اما این انتخابی نیست که بسیاری از موسسات مالی تازه وارد در این فضا قصد مواجه شدن با آن را دارند؛ بلکه برای آنها مفهوم تمرکز زدایی یعنی یافتن تعادل درست مابین «یک سیستم‌عامل غیرمتمرکز و انعطاف پذیرتر» و در عین حال حفظ حریم شخصی کاربران.
